Bastiaans Blog

Ik vertrek om 8:00 vanuit St Maartensbrug, zo’n 20km onder Den Helder. Ik heb nog zo’n 140km te gaan voor Nijeveen, waar ik om 13:00 wel wil zijn. De avond ervoor gezellig geBBQt met m’n collega’s, dus dat was een redelijk kort nachtje.
Ik geniet van het West-Friese landschap in de vroege morgen. Bij Medemblik voelde ik dat ik niet meer echt fit ben. Vroeg opstaan is bij mij dan ook een garantie op niet fit zijn. Rustig aan verder. Om 9:30 kom ik aan in Enkhuizen en daar bleek de pont Enkhuizen-Urk pas om 11:15 te vertrekken. Dat wordt dus fietsend over de dijk naar Lelystad.

Met een vaartje van 37km/h rijd ik tegen de wind in. Het is opmerkelijk hoe het tegenvalt als je in het onderste stuk van de dijk nog een hele slinger naar buiten moet maken, terwijl je maar 1km van het vaste land bent waar je zijn moet. De brug bij de sluis gaat net open, en een hele rits 3masters gleed langzaam voorbij. Daarna is het oponthoud nog niet voorbij, bij Lelystad mag je eerst allemaal onoverzichterlijke woonwijken in voordat je weer op de dijk bent richting Ketelbrug. Dankzij de GPS kom ik er redelijk vlot doorheen, maar relaxed is anders, er moet doorgereden worden om niet te laat te komen.

Bij Ens stop ik voor boodschappen. Het is warm en ik ben duf. Het nog maar zo’n 30km en dat moet lukken in anderhalf uur. Ondanks ander oponthoud met openstaande bruggen ben ik braaf om 13:00 in Nijeveen en schrijf ik me in. Ymte is er ook en gaat rijden met koepeltje om het baanrecord verder te verbeteren. Ook Guus gaat met koepel rijden. Verder veel andere bekenden. Ik zet de tent op en gooi mijn zooi en die van anderen erin, en doe een poging tot powernap.

Rond 14:30 kunnen de ligfietsen van start. Het is benauwd, maar niet echt superwarm. Toch niet ideaal. Op het laatste moment besluit ik zonder schuimdeksel te gaan rijden. Zodra ik van start ben rijd ik na de eerste bocht 56km/h. De spieren geven signalen, auw! auw! Niet doen! Duidelijk gaar gereden van de heenrit in het warme weer. Na de 2e bocht gaat de snelheid met moeite richting de 53. Ik passeer Paulus. De bochten snijd ik slecht aan en ik verlies teveel snelheid. Dit gaat niet lekker. Na 2 bochten gaat het steeds vervelender. Ik schiet niet op. Zal ik stoppen? Nee, als je wilt stoppen gaat het juist goed, met die gedachten ga ik weer wat harder. Zie ik daar in de verte wat wits, Guus die 1 minuut voor mij gestart is? Ik ga weer wat harder. Helaas, dat bleek een container te zijn op een boerenerf. Ik passeer Magnus Hübel en roep Schneller! Schneller! Mijn quest is leeg en dat ben ik niet gewend en ik mis bagage om mijn ellebogen goed in te leggen. Bij een van de scherpe bochten vlieg ik op 2 wielen de berm in. Gelukkig gaat het net goed en ik kan verder rijden.

Foto: Marloes Dries

Ik passeer de start-finish met 53km/h, en gelukkig roepen mijn spieren steeds minder auw. Toch gaat het niet zo heel hard meer de 2e ronde, zo net 50 top. Verdorie! Normaal kan ik makkelijk 57 pieken als ik even een stuk tussen de auto’s meerrijd naar mijn werk. Op een recht stuk zie ik een tractor van een erf komen. Als dat maar goed gaat… Gelukkig gaat hij net op tijd aan de kant en ik bedank de chauffeur. In de verte… zie ik toch echt Guus rijden. Het laatste stukje doe ik een poging tot sprinten, wat niet gaat. Ik ben teleurgesteld. Van veel anderen hoor ik dat het ook niet zo geweldig ging. De quest van Stefan was bedekt met waterplanten en zwarte vlekken. Zijn rem had het begeven en hij was de sloot in gereden in de 1e ronde. Jammer, want hij was goed bezig. Ymte leek de enige te zijn waarbij het wel goed ging. De prijsuitrijking begint en ik slof er naar toe. Tot mijn verbazing blijk ik toch 2e te zijn geworden met ruim 48km/h.

Foto: Marloes Dries
Volgens de resultaten was ik net 2 seconden sneller dan Guus die met koepel reed en 3e werd. Ymte heeft het baanrecord verbeterd met 24:25 en reed gemiddeld ruim 53km/h. Pfoe, daar sta ik toch nog best ver vanaf, zelfs als het wel goed zou gaan. Nu ben ik eigenlijk ook 2e geworden bij gebrek aan echte concurentie want ik reed inderdaad zo’n 30 seconden trager op vorig jaar, toen met zwaarder lopende Quest 1 en meer tegenwind. Maar er is wel ruimte voor verbetering door betere voorbereiding, dat geeft weer een goed gevoel.

De 3×26″ quest van Theo bleek door z’n achterbrug te zijn gezakt. Gelukkig net na de wedstrijd. De schanieras blijkt te zijn gebroken, en met een stuk tak wordt de zaak op z’n plek gehouden.

Rond 18:00 vertrekken we vanuit Nijeveen richting Zwolle met Stefan, Paulus, Guus en Niels. Niels heeft er zin in en we rijden 38km/h. Paulus wijst de weg tot en met Zwolle. Daarna gaan we verder en we gaan steeds harder, ondanks ruim 200km en een wedstrijd in de benen. Guus zegt gedag bij Harderwijk en Niels en ik scheuren met zo’n 45km/h langs Ermelo en Nijkerk (klote rotondes!) richting Amersfoort. Dat je voor de quest weinig vermogen nodig hebt om vlak rechtuit te rijden en ik toch wel moe ben blijkt bij Amersfoort als de snelheid terugzakt naar 15km/h op het hellinkje voor de Stichtse Rotonde.

Vals plat langs Soesterberg nog even op volle snelheid en vlak voor De Bilt mag de snelheid eruit en het verzet op licht om het zuur uit de benen te trappelen en zo een hoop spierpijn later te vermijden. Rond 22:00 kom ik thuis met 310km op de teller. Een leuke dag al met al, en een lekkere terugrit met Niels.

Tags: nijeveen, quest, tijdrit, wedstrijd

This entry was posted on Sunday, August 2nd, 2009 at 10:13 pm and is filed under Fietsen, nederlands. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. You can leave a response, or trackback from your own site.